Oorkonden van de abdij Kloosterrade 1108-1381

Bewerkt door M.S. Polak en E.C. Dijkhof; met medewerking van V. Paquay en H. van Engen

De abdij Kloosterrade, later bekend onder de naam Rolduc, is vooral in de Middeleeuwen van grote betekenis geweest. Vanuit de abdij zijn andere kloosters gesticht. Zij heeft ook grote invloed gehad in de 13e-eeuwse hervormingsbeweging, in het bijzonder op de leefregels van nieuwe kloosterorden.

Kloosterrade had bezittingen in een groot gebied, dat zich uitstrekte over het huidige Nederland, België en Duitsland. In de bloeitijd van de abdij – van halverwege de 12e tot ver in de 13e eeuw – ontwikkelde zij zich tot een belangrijk godsdienstig en cultureel centrum.

Het Oorkondenboek van de abdij Kloosterrade, 1108-1381 is daarom van belang voor de geschiedschrijving, niet alleen van Limburg, maar van heel Nederland en zijn buurlanden. De uitgave beslaat de periode tussen 1108, het jaar van het oudste document, en 1381. Veel oorkonden worden hier voor het eerst gepubliceerd. De bewerkers hebben bovendien oorkonden die in het verleden vals zijn verklaard, opnieuw op hun echtheid onderzocht en vaak gerehabiliteerd.

Het oorkondenboek is tot stand gekomen op initiatief van de Stichting Lève Rolduc, die ook de nodige fondsen heeft geworven om een lang gekoesterde wens te vervullen: een moderne uitgave van de oorkonden van deze Limburgse abdij.