Naoorlogs emigratiebeleid in Nederland 1945-1967

Een onderzoeksgids waarin personen en instellingen op (inter)nationaal, regionaal en (boven)lokaal niveau in kaart worden gebracht die participeerden in initiëring en uitvoering van het emigratiebeleid.

In de eerste naoorlogse jaren leefde bij één op de drie Nederlanders de wens om in een ander land te wonen. Met het oog op de snelle bevolkingsgroei en de daarmee samenhangende werkgelegenheidsproblematiek, speelde de Nederlandse overheid in op deze verlangens door emigratie jarenlang actief te stimuleren en te faciliteren. Maatschappelijke organisaties waren zowel bij de vorming als bij de uitvoering van dit beleid betrokken. Uiteindelijk zou bijna een half miljoen Nederlanders naar nieuwe, overzeese vaderlanden vertrekken in de jaren 1945-1967.

De belangrijkste overheidsarchieven en particuliere archieven van personen en instellingen worden ontsloten. Door middel van institutionele beschrijvingen beoogt de gids aan zowel de wetenschappelijke gebruiker als aan andere geïnteresseerden duidelijkheid te bieden over de werkwijze en competentieverdeling van de diverse betrokken instellingen en organisaties op dit beleidsterrein en inzicht te geven in de dwarsverbanden die er bestaan tussen de verschillende archieven.

De gids biedt vooral uitgangspunten voor nader onderzoek op het gebied van de naoorlogse emigratie, maar ook voor historische studies in het kader van verzuilingsonderzoek, vrouwengeschiedenis of sociaal-economische onderwerpen.